ارائه الگوریتم‏های کارآمد برای حل مسأله زمانبندی جریان کارگاهی انعطاف‏پذیر با ماشین‏های موازی غیرمرتبط و زمان‏های راه‏اندازی وابسته به توالی با هدف کمینه‏سازی مجموع زودکرد و دیرکرد

در این مقاله، یک مدل ریاضی مبتنی بر برنامه­ریزی عدد صحیح آمیخته برای مسأله زمان‍بندی جریان کارگاهی انعطاف‍پذیر با ماشین های موازی نا‍مرتبط و زمان‍های راه‍اندازی وابسته به توالی با  هدف کمینه‍سازی مجموع زودکرد و دیرکرد، ارائه شده است. به علت پیچیدگی این مسأله، برای حل مسائل با ابعاد بزرگ، از الگوریتم­های فراابتکاری استفاده شده است؛ در این پژوهش یک الگوریتم مبتنی بر شبیه‏سازی تبرید و الگوریتم دیگری مبتنی بر بهینه­سازی ذرات ارائه شده است، و برای تنظیم پارامترهای الگوریتم­های پیشنهادی از روش طراحی آزمایش­های تاگوچی استفاده شده است. برای تحلیل عملکرد الگوریتم­های حل، چهل­ویک مسأله نمونه با ابعاد مختلف طراحی، و هرکدام ده مرتبه اجرا شده است. با توجه به تحلیل نتایج آزمایش‏های محاسباتی زمان حل الگوریتم مبتنی بر بهینه­سازی ذرات کمتر بوده است، ولی کیفیت جواب حاصل از الگوریتم مبتنی بر شبیه­سازی تبرید بهتر از الگوریتم مبتنی بر بهینه‏سازی ذرات بوده است؛ به طور متوسط میزان درصد انحراف نسبی، نتایج آزمایش‏های محاسباتی الگوریتم مبتنی بر بهینه­سازی ذرات 4.4 درصد، و الگوریتم مبتنی بر شبیه­سازی 2.3 درصد بوده است.